In 1960 ben ik in het Groningse Stadskanaal geboren. Ik fotografeer vanaf mijn 18e en in de loop der jaren is fotografie uitgegroeid tot een boeiende hobby.
Zelf houd ik erg van gedetailleerde foto’s waar delen van gehelen op staan. Ik ga het liefst met mijn camera op pad om tegen iets aan te lopen, mijn voorkeur gaat uit naar zien wat er gezien kan worden. Ik richt me graag op de schoonheid van de eenvoud, op dat wat puur is. Ik ben dan ook beslist geen fotograaf van de geënsceneerde fotografie. Ik bewerk de foto’s niet, hooguit maak ik een uitsnede om het dier sterker naar voren te laten komen.
De laatste jaren heb ik me op foto’s van katachtige roofdieren in Roofdierencentrum Pantera in Nijeberkoop geconcentreerd. Sinds 2002 ben ik daar als vrijwilliger actief geweest. Eind 2013 is Stichting Pantera overgenomen door Stichting VierVoeters. De naam voor het roofdierencentrum is Felida geworden.
Van ieder dier heb ik volop foto’s maar ik kies voor de tijger. Niet alleen omdat tijgers door hun gestreepte vacht mooi fotograferen maar vooral omdat mijn liefde heel erg naar ze uitgaat. Een mooiere schoonheid dan de tijger is er voor mij niet. De kracht en de gratie van dit bijna uitgestorven dier is superieur. Vooral de Panthera Tigris Altaica, de enorme Siberische tijger, is voor mij een hoogtepunt. Mijn grote liefde Cromwell valt hier ook onder.
Mijn foto’s zijn registraties van bevroren momenten van de dieren. Het is moeilijk de dieren treffend te fotograferen omdat tralies beperkend werken. Composities samenstellen binnen maximaal 5×5 centimeter is lastig, vooral ook omdat de dieren graag aandacht willen en enthousiast op me af komen als ik ze fotografeer.
Het blijft een uitdaging hun schoonheid en waardigheid goed te fotograferen.
Ik wens dat de kracht van de blik van ‘mijn tijgers’ op de foto’s voor iedereen tastbaar en voelbaar is!
